چرا قالب پریفرم پت قبل از تولید نیاز به آزمایش دارد؟

چرا قالب پریفرم پت قبل از تولید نیاز به آزمایش دارد؟
اغلب طراحی نادرست قالب پریفرم پت(پلی اتیلن ترفتالات) موجب ایجاد بعضی عیوب در محصول نهایی می شود، به ویژه برای قالب گیری به روش تزریق به اندازه ی دقیق تری به نسبت قالب گیری بادی و دورانی نیاز است. بنابراین قبل از اصلاح این نوع قالب پلاستیکی ، معمولاً نیاز است که آزمایش و ارزیابی برای بهبود طراحی قالب پریفرم PET و پارامتر های فرایند انجام شود تا از خطاهای غیر ضروری جلوگیری شود، به محصولات با کیفیت رسید سپس شرایط کیفیت تولید انبوه را برآورده کرد.

ساخت قالب بطری پت
مراحل آزمایش قالب پریفرم PET به صورت زیر می باشد:
مرحله۱:

دمای محفظه (barrel) را تنظیم کنید. باید توجه شود که دمای اولیه ی محفظه باید مطابق پیشنهادات فروشنده ی ماده ی پلاستیکی تنظیم شود. این امر به این دلیل است که تولید کننده های مختلف، برند های مختلف ماده پلاستیکی را تولید می کنند که ممکن است تفاوت بسیار زیادی داشته باشند و این فروشنده های مواد اغلب مطالعات و درک عمیقی از محصولات خود دارند.

کاربران می توانند مطابق پیشنهادات آن ها تنظیمات پایه ای داشته باشند و سپس اصلاحات مناسب را بر روی محصول واقعی اعمال کنند. به علاوه، نیاز است تا برای اندازه گیری دمای واقعی مذاب از سنسور (detector) استفاده شود. به دلیل این که ما مایل هستیم تا دمای محفظه را تحت تاثیر دمای محیطی، نوع و مکان عمق سنسور های دما قرار دهیم، این عمل تطابق ۱۰۰% با دمای واقعی را تضمین نمی کند.

گاهی اوقات به دلیل حضور روغن یا عوامل دیگر، تفاوت دمایی میان دمای واقعی مذاب و محفظه بسیار زیاد می گردد.

مرحله2:

دمای قالب پریفرم PET را تنظیم کنید. به طور مشابه، تنظیمات دمای اولیه ی قالب باید به مقادیر پیشنهادی فروشنده ماده ارجاع داده شود.

توجه کنید که دمای قالب در این جا به دمای سطح حفره اشاره دارد، نه به دمای نشان داده شده ی کنترل کننده دمای قالب در بسیاری از مواد، به دلیل انتخاب محیطی و نادرست کنترل کننده های دمای قالب و دلایل دیگر، این دما و دمای سطح حفره ی قالب با هم تطابق نخواهند داشت.

بنابراین، قبل از انجام آزمایش رسمی، باید دمای سطح حفره اندازه گرفته و ثبت شود. درضمن باید موقعیت های مختلف حفره ی قالب اندازه گیری شوند تا دمای بالانس در نقاط مختلف تایید شوند، سپس نتایج مربوطه را یادداشت کنید تا داده های مرجع را بهبود ببخشید.

مرحله3:

بر حسب تجربه، ابتدا می توان تنظیمات اولیه پلاستیکی شدن، حد فشار تزریق، سرعت تزریق، حد سرد کردن، سرعت ماردون و دیگر پارامتر ها را محاسبه کرد و پس از آن بهینه سازی مناسب را انجام داد.

مرحله4:

تستی را انجام دهید تا نقطه ی سویچینگ را شناسایی کنید. این نقطه یک نقطه ی مرحله ای از مرحله تزریق به مرحله ی پکینگ می باشد که ممکن است موقعیت ماردون، زمان پر کردن و فشار پرکردن باشد. این نقطه یکی از اساسی ترین و پایه ای ترین پارامتر های فرایند قالب گیری به روش تزریق می باشد.

تحت یک آزمایش واقعی باید نکات زیر دنبال شوند:

1- فشار و زمان نگه داری معمولاً برای آزمایش اول برابر صفر قرار داده می شوند.

2- خوراندن محصولات، به ضخامت دیواره ی محصولات و طراحی ساختاری قالب بستگی دارد.

3- سرعت تزریق، موقعیت مکان سویچینگ را تحت تاثیر قرار می دهد،

بنابراین بعد از هر بار تغییر سرعت تزریق ما باید دوباره نقاط سویچینگ را تایید کنیم.

مسیر جریان ماده در حفره ی قالب می تواند مشخص شود، بنابراین منطقه ی هوای گیر کرده می تواند به راحتی مشخص شود، پس تصمیم بگیرید که چگونه تخلیه ی هوای قالب را بهبود ببخشید.

مرحله5:

برای فشار تزریق یک محدوده پیدا کنید. در این فرایند، باید توجه شود فشار تزریق و سرعت تزریق به هم مربوط هستند و برای سیستم های هیدرولیک، فشار تزریق و سرعت تزریق با هم رابطه ی متقابل دارند. بنابراین این دو پارامتر نمی توانند به صورت هم زمان و ایده آل طوری تنظیم شوند که شرایط مورد نیاز را برآورده کنند.

فشار تزریق بر روی صفحه تصویر حدی از فشار واقعی تزریق می باشد، بنابراین، حد فشار تزریق باید بزرگتر از مقدار واقعی فشار تزریق قرار داده شود. اگر فشار تزریق بسیار کوچک قرار داده شود، فشار واقعی تزریق به مقدار مجاز فشار تزریق نزدیک یا از آن تجاوز می کند که می تواند زمان چرخه ی قالب گیری تزریقی را تحت تاثیر قرار دهد.

مرحله6:

بهینه سازی سرعت تزریق. سرعت تزریق، سرعتی است که می تواند نیاز به کمترین زمان پر شدن و نیاز به کمترین فشار پر شدن را برآورده کند. بدین منظور باید به نکات زیر توجه شود:

1-بیشتر عیوب سطح محصول، به ویژه عیوب نزدیک دریچه، به دلیل سرعت تزریق ایجاد می شوند.

2-تزریق چند مرحله ای نمی تواند در نظر گرفته شود مگر اینکه تزریق (شات) یک باره نتواند نیاز های فرایند را مخصوصاً در مرحله ی تست قالب برآورده کند.

3- در شرایط خوب قالب، تنظیم درست نقطه ی سویچینگ و سرعت کافی تزریق، هیچ رابطه ی مستقیمی با سرعت تزریق و تولید پلیسه در محصول وجود ندارد.

مرحله7:

بهینه سازی دمای نگه داری. زمان نگه داری زمان جامد شدن دریچه می باشد. به طور کلی، زمان نگه داری ممکن است با وزن کردن محصولات برای دست یابی به زمان متفاوت، مشخص شود و زمان نگه داری مطلوب هنگامی حاصل می شود که محصولات به بیشینه ی وزن خود برسند.

مرحله8:

بهینه سازی دیگر پارامتر ها همچون فشار نگه داری و نیرو ی محکم سازی (کِلَمپ کردن) و غیره. در نهایت، باید تاکید شود که هدف از آزمایش قالب پریفرم PET بهینه سازی فرایند های شکل دهی و تزریق می باشد تا به جای انجام صرفاً یک نمونه آزمایش خوب، نیاز های تولید انبوه برآورده شوند.